Jako zaběrach so wóndano w zwisku z přinoškom wo Chrósćicach ze zemjanskej swójbu Metzradtow, storčich připadnje nastupajo wjes »Měrkow« na zajimawe přispomnjenje. (Knothe, H.: Geschichte des Oberlausitzer Adels und seiner Güter, str. 362) Poprawom mje pola wozjewjenjow zasadnje tež zajimuje, kotre a kajke žórła awtor wužiwa. Tak rešeršěrowach dale a nańdźech skónčnje tež konkretne wuprajenje scomt žórłom.

W lěće 1872 wozjewi Hermann Knothe w časopisu Neues Lausitzisches Magazin zakładnu studiju wo naspomnjenej swójbje pod titulom »Die von Metzradt in der Oberlausitz«. Awtor spočatnje na to pokaza, zo wužiwa nastupajo wićežneho spožčowanja skoro wšě daty z Drježdźanskeho hłowneho archiwa (»... sie sind fast sämmtlich den im Hauptstaatsarchiv zu Dresden befindlichen oberlausitzischen Lehnbüchern entlehnt ...«, str. 161). Na stronje 164 namaka so potom pytany dokład: »... 1524 wurden sie mit dem Dorfe Nerkhe (auch Nerko ?) belehnt, das sie von Leonhard v. Metzradt auf Schmölln erkauft hatten ...« a w nóžce jako žórło »Lehen Bud. 1520«. Citat wotpowěduje potajkim w »Historisches Ortsnamenbuch von Sachsen« a dalšich podatym hač na »mały« rozdźěl: město naspomnjeneho wjesneho mjena steji tam »Merkhe, Merko«.

Chróšćanscy muzikanća zhladuja na wjac hač štyri lětdźesatki trajacu lubosć k dujerskej hudźbje, z kotrejž nawjazachu w 1970tych lětach po swójskim wašnju na tradiciju něhdyšich wjesnych hercow.

Na jich webstronje čitamy, zo zawjeseleja swojich připosłucharjow z »pisanej měšeńcu serbskich, němskich a čěskich štučkow [...] k najwšelakorišim přiležnosćam, na wjesnych swjedźenjach, mejemjetanjach runje tak kaž k narodninam abo jubilejam.«

Cejdejka »Serbska sinfonika 3« wopřija zdźěla sinfoniske twórby serbskich hudźbnikow z wokalnym podźělom. Móžne bu předstajenje respektiwnje nahrawanje tutych načasnych twórbow z tym, zo stejachu profesionalne ansamble a wotpowědni solisća k dispoziciji. Ale tež dalše dobre ramikowe wuměnjenja běchu trěbne. Tak zrealizowa so w lěće 2010 spěchowanje třećeje cejdejki ze serbskej sinfoniku z podpěru Załožby za serbski lud.

Wubra so twórba Jana Pawoła Nagela, a to z lěta 1968 pochadźaca »Serbska jubilejna oda«. Su to wariacije za koloraturny sopran a orchester.

Dale namakaš na cejdejce kompoziciji Jura Mětška »MONUMENTUM TEMPORIS« (Časowy pomnik) a »RETOUR« (Wróćozhladowanje), wot Liany Bertók »In memoriam Korla Awgust Kocor« za sopran, dwaj chóraj a komorny orchester kaž tež tekst Handrija Zejlerja a k tomu Ulricha Pogodowu tehdy najnowšu kompoziciju tuteje formy, mjenujcy »Bjezunčenjo-fantaziju« w jědnaće kapitlach za orchester. Do interpretaciskeho cyłka słušachu sopranistka Romy Petrick a chór kaž tež orchester Serbskeho ludoweho ansambla Budyšin pod dirigatom Wolfganga Roegnera a Nowa Łužiska filharmonija Zhorjelc pod nawodom Eckeharda Stiera.

ýýýýPOSTROW 3.STRONA WOBALKI:

Mila Dźisławkec – žadyn titul, 2023. Wolijowa barba na płatnje.