Anja Pohončowa Foto: Hanka ŠěnecChcemy woprawdźe tyzu pandory wočinić? Nimamy druhe problemy? Nětko tež hišće w Serbach z tym započinaja? Čehodla njemóže wšo tak wostać kaž je? – Tajke a podobne mysle su zawěsće někotremužkuli přez hłowu šli při čitanju njedawno wozjewjeneje namołwy Maćicy Serbskeje (hlej ).

W zašłych lětach prašachu so někotři hdys a hdys, hač njeměli tekst serbskeje hymny tak změnić, zo so žony hižo wuraznje njewuzamknu. Hłownje kritizuja so w tym zwisku poslednje tři linki druheje štučki: »Ow, zo bychu z twojeho / klina wušli mužojo, / hódni wěčnoh wopomnjeća!« Wšitkim drje je jasne, zo njeskutkuja jenož mužojo na dobro serbstwa, ale tohorunja žony. Přiwšěm njeje hač do dźensnišeho zasadna diskusija wo tutym prašenju nastała.