Skónčnje dowol
All inclusive
Banćik wokoło ruki
All inclusive
Póńdu k poolej
All inclusive
Wšě ležaki wobsadźene
All inclusive
Prima, nětko dyrbju so na plastikowym stólcu słónčić
All inclusive
Škrěčate dźěći
All inclusive
Słónčna krema mi do wóčka běži
All inclusive
Spytam ju wotmórać
All inclusive
Njeradźi so
All inclusive
Spytam zaso, hišće hórje
All inclusive
Bul kupaceho dźěsća mi direktnje mjezwoči zleći
All inclusive
Nutřkownje so warju, praju pak, zo je wšo w porjadku
All inclusive
Póńdu něšto jěsć
All inclusive
Brjušebolenje po wječeri
All inclusive
Animater předstaja wohenjowu show
All inclusive
Wjerch so pali
All inclusive
Ewakuacija hosći
All inclusive
Směmy na zbožo zaso do hotela
All inclusive
Nětko čas do łoža
All inclusive
Wotuću dla hudźby susoda
All inclusive
Klepam wo durje a so hóršu
All inclusive
Brazilčan mje njezrozumi, za to pak mi Cuba Libre poskići
All inclusive
Wotpokazam a lehnu so zaso do łoža
All inclusive
Moskito mje kałnje
All inclusive
»Ćěr so!«, praju
All inclusive
Tež wón mje njezrozumi
W lěće 2019 bu awtor Saša Stanišić (*1978) za swój roman pod titulom »Herkunft« z němskim knižnym mytom wuznamjenjeny. Kniha jedna, tak piše awtor sam, »wo prěnim připadźe našeje biografije: so něhdźe narodźić. A štož po tym slěduje.«
Byrgarskeje wójny w Juhosłowjanskej dla, je 14lětny ja-powědar w lěće 1992 ze staršimaj kraj wopušćił a so do južneje Němskeje podał.
Nadrobnje wopisuje swoje zaćišće w zwisku z nowym žiwjenskim wotrězkom w měšćanskim dźělu Emmertsgrund w Heidelbergu. Zhonimy, kotre wužadanja jeho jako migranta tu w nowej wokolinje z jemu cuzej rěču wočakowachu.
Kaž titul knihi hižo přeradźi, twori prašenje za pochadom centralny sujet teksta. Z rěčnej rafinesu a wěstej lochkosću wěnuje so Stanišić dosć kompleksnym temam kaž identiće, rěči a pytanju za swójskimi korjenjemi.
Tak rozprawja powědar mjez druhim wo dwěmaj wopytomaj w małkej Bosniskej wjesce Oskoruša, w horach, njedaloko Višegrada. Je to městnosć, z kotrejež jeho swójba pochadźa. Na tamnišich rownych kamjenjach na kěrchowje wuhlada wjacekróć swoje swójbne mjeno Stanišić. W dalšej situaciji so wěsty Gavrilo, přiwuzny powědarja praša, zwotkel pochadźa. Tutón w samsnym zwisku reflektuje:
