Nachwatki!

Prama skoka a lěta pśez žwały.

Wětš a wóda ližotej mójo woblico.

Jano derje se źaržaś!

An-fhiáin!2

Pó razantnem jězdźe na měrnej kupje pśichadaś.

Daloko pšec wót chwatka a zogola.

Chłodne, zmysły wóstśece a spokojece jo mjelcanje kamjenjow.

Éist! Éist le amhrán na gcloch!³

Mjelce te kamjenje namdušu?

Jich formy ga powědaju kaž magiske žywe byśa.

A z jich wutšoby wurostu pśerědne kwětki, kenž dajo jano how.

Bláthanna – deitear pabhsaeir anseo.⁴

Seś z kamjenjanych murjow jo pó krajinje wupśestrěta.

A w zelenych mašach teje seśi stoje a laže krowy kaž pósypane.

Carnawa z běłeju smužku se mě nejwěcej spódoba.

Cad é do rún?⁵

Wšojadno, źož stojm, toś ta kupa mě pśejma.

Nigdy njejo se mě widało, až ryjnosć móžo taka wobmanjeca byś,

až wócy njamóžotej se doglědaś na tak mało,

což jo teliko,

ga teliko formow a barwow.

Tak połnitej se wócy z wěcej a wěcej póžedanim,

gaž wšuźi dokoławokoło swětłowe harfy

se wótměnjajuce barwne melodije graju.

Féach air sin agus mothaigh é!⁶

Kake njewuzgónjece gusło