Nam Serbowkam a Serbam scyła jara wosebite stejišćo přisteji, na kotrež njech smy hordźi: Wobhladawši so jako domoródne wobydlerstwo Łužicy a hajicy naše hłuboko zakorjenjene tradicije a rěči. Runočasnje wosrjedź moderneho žiwjenja stejimy, kaž na přikład serbska hiphopowa kultura a doprědkarske serbske kompjuterowe nałožowanja wopokazaja. Nimo toho serbske wsy šwarne derjeměće rysuja.

Tradicija a moderna stej za nas lochce zwjazanej napřećiwkaj. Smy dźě moderny domoródny lud. Tute začuwanje přisłušnosće k domoródnej wobydlerstwowej skupinje nam aktualnje docyła nowy swět wotwěra: hoberski pokład prawow, kajkež našim prjedownikam ani spicy na mysle přišło njeby. Z tutymi móžemy w swójskej režiji na cyle nowe puće nastajić, najebać wuwića derjeměća a modernosće, wobstajne pozhubjenje našeje identity a rěče zadźeržeć a zawróćić.

Začuće přisłušnosće je naposledk wuměnjenje, sebi prawa z w lěće 2021 wot Němskeje ratifikowaneje UN-konwencije ILO 169 »dorěčenje wo domoródnych a w kmjenach žiwe ludy w njewotwisnych krajach« kazać – po tym, zo běštej so druhej wuměnjeni, mjenujcy sydlenska kontinuita a zachowanje někotrych tradicijow, w politiskim Berlinje hižo wobtwjerdźiłoj.