6. Přiwuzniske poćahi

artikel pógódnośiś
(0 )

Hižo dołho do nastaća swójbnych mjenow začuwachu ludźo potrjebu, při­słušnosć k swójbje, k rodej abo pochad wot swójbneho nana rěčnje zwuraznić. Tole móžeše so w času do zawjedźenja dwumjenowosće, hdyž přidruži so lěpšeho rozeznawanja dla k předmjenu druhe mjeno najprjedy w městach z rosćacym wobydlerstwom, jenož z pomocu předmjena samoho stać. Při tym nałožowachu so sćěhowace metody:

1. Wospjetne pomjenowanje. Nowonarodźene dźěćo dósta mjeno nana, druhdy tež dźěda. Tak pomjenowa Korla­ Wulki (747–814), kiž bě swoje mjeno wot swojeho dźěda Karla Mar­tella dóstał, najstaršeho syna tohorunja Karl/Korla. Samsne postupowanje móžemy pola słowjanskich wjerchow na Rujanach wobkedźbować. Na Jaromara I. († 1217) sćěhuje Wizlaw I. († 1255), po nim přińdu Jaromar II. († 1260), Wizlaw II. († 1302), Wizlaw III. († 1325) a jeho młódši bratr Jaromar († wokoło 1294).

2. Hižo z najzažnišich časow wu­žiwachu so pola Germanow, Słowja­now a druhich indogermanskich ludow dwudźělne połne mjena, tak w pra­słowjanšćinje Miroslavъ, z mirъ ›měr‹ a slava ›sława‹. K woznamjenjenju pochada móžeše so nowonarodźenemu połne mjeno z mjenowym dźělom nana dać abo jeho z krótkej formu z tajkeho mjena pomjenować. Konkretne přikłady ze słowjanšćiny hodźa so za to jenož sćežka podać, za to pak přikłady z bytostnje zašo traděrowaneje germanšćiny. Tak zapisuja žórła w Starobayerskej lěta 752 jednoho Adalperhta ze swojim synom Chuniperhtom, z -perht (tule w hornjoněmskim pisanju za -bert) ze starowysokoněmskeho beraht ›błyšćate‹.

Galerija

  • strDocId: 1ff084ae 36a9 41ba a966 a81e66a621f5
  • kId:
  • dalše nadpismo:
  • headliner:
  • Sonderformat: Standard
Gelesen 2677 mal Letzte Änderung am srjoda, 05 junij 2019 14:43