Anja Pohončowa, Jana Šołćina

Gratulujemoj dołholětnej koleginje!

Při formulowanju zbožopřećow je so namaj wuwědomiło, zo ju mjeztym nimale tři lětdźesatki dołho znajemoj. Jako w lěće 1993 resp. 1996 swoje dźěło w Serbskim instituće nastu­pichmoj, bě dnja 8. meje 1942 rodźena Irena Šěrakowa hižo dołholětna sobudźěłaćerka w rěčespytnym wotrjedźe. Ze­znachmoj ju jako pilnu a swědomitu slědźerku, ale tež jako přijomnu a wěcownu koleginu, kotraž namaj młódšimaj rěčespytnicomaj swoju wědu po­srědkowaše a naju w najwšelakorišich naležnosćach podpěrowaše. Jeje měrne, wěcowne a wutrajne wašnje sej tehdy hižo jara wažachmoj. Wšojedne, kelko dźěła so na jeje pisanskim blidźe kopješe, stajnje bě namaj a druhim sobudźěłaćerkam a sobudźěłaćerjam při rěčnych prašenjach, přełožkach abo přehladanju tekstow k pomocy. Přizamknjemoj so hódnoćenju, zo »njesłušeše k tym, kiž za sławu žedźa« (SN 08.05.2017; 2), ale zo skerje zaći­chim dźěłajo swědomiće swoje dźěło wukonješe. Wona bě sobuawtorka w lětomaj 1989 a 1991 publikowaneho dwu­zwjazkoweho »Němsko-hornjo­serbskeho słownika«, kiž tež dźensa hišće k standardnym dźěłam sorabistiskeho rěčespyta słuša. Zo bě jeje dźěławosć tež na potrjeby rěčneje praksy wusměrjena, pokaza so w sobudźěle na druhim a třećim nakładźe přiručki za šule »Gramatiske tabele hornjoserbsce: za serbšćinu na wyšich šulach ze serbskej wučbu«, na sobuawtorstwje wučbnych materialijow abo rěčnym poradźowanju při nadźěłanju terminologiskich zběrkow. Jeje wědomostne nastawki wěnowachu so mjez druhim leksikaliskim a syntaktiskim prašenjam abo aspektam interpunkcije.