Hdźež stała kolebka, tam doma je ...

KATRIN ČORNAKEC
artikl hódnoćić
(0 )
Katrin Čornakec  Foto: Hanka Šěnec Katrin Čornakec Foto: Hanka Šěnec

Katrin Čornakec  Foto: <b>Hanka Šěnec</b>
Katrin Čornakec Foto: Hanka Šěnec
Nastupajo koronapandemiju smy wosrjedź druheje žołmy a kokamy chcyjo nochcyjo zwjetša doma. Tym jednym so to spodoba, dokelž maja skónčnje chwile za sebje a wosobinske zajimy, tym tamnym swójske štyri sćěny na čuwy du, dokelž su wosamoćeni. Njemóža so z přećelemi w hosćencach zetkać, ze swójbnymi swjećić abo do dźiwadła a na koncerty chodźić. Što pak zwjazujemy ze zapřijećom doma? Je woprawdźe tam doma, hdźež je naša kolebka stała, kaž postuluje to Jakub Bart-Ćišinski w Epistli, hdźež dale rěka »a doma wostanje z tym zbóžnym kuzłom swojim«? Kajki wliw maja naš pochad, naša předstawa wo domiznje, naša maćeršćina na naše žiwjenje a wuwiće?

Hinak hač wjetšina našich prjedownikow wopušćimy jako młodostni naše ródne wsy a města, podamy so – znajmjeńša za čas wukubłanja – do swěta a so zdźěla tež wjace njenawróćimy. Abo přesydlimy so powołanja abo wosobinskich přičin dla do druhich městow a krajow a spytamy w cuzbje nowu domiznu nańć abo sej na přikład přez warjenje jědźow, kiž znajemy ze dźěćatstwa, přez čitanje knihow w maćeršćinje a pěstowanje nałožkow a wašnjow něšto wot doma wobchować. Někotři swoju domiznu tež dobrowólnje njewopušća, ale su tomu nuzowani, dokelž so jich wjes brunicy dla wotbagruje abo dokelž buchu po wójnje wuhnaći abo přesydleni abo před wójnu ćěkachu. W tajkich padach zwostawaja jenož dopomnjenki, fota abo kluče wopušćenych statokow, kotrež su potrjecheni domiznu wopušćiwši wuchować móhli.

Galerija

Gelesen 1638 mal Letzte Änderung am pjatk, 01 januar 2021 01:00