KÓŽDY WOBRAZ JE NOWY ZAPOČATK

artikl hódnoćić
(0 )
KÓŽDY WOBRAZ JE NOWY ZAPOČATK

Woknowy wobraz

Literarne teksty k twórbam Jana Buka

To čini wokno, zo »wonka« prajimy ‒

a dokelž sami nutřka smy.

  Wolfgang Borchert

Wokomik a dlěje traje wobraz, doniž njestupi z ramika. Wotwonka chceš nutř do swětła woknow hladać. Što by był dom bjez woknow? Směrki padaja a do zawěška ćahaja wšědne chowanki. Pišpot sći

now a sćěnow. Wokna sahaja do so. Pismiki je zdźěla dźerža abo młowojće dźěla. Raz cunjo, raz raznišo. Pismikuja te wono za woknami. Zhromadnje z barbami zwukuja poćahi. Hdys a hdys komponuja melodiju. Potom žedźa so wotnutřka won do daliny a wotwonka nutř do jstwy. Pismiki tworja potajnosćiwe zwiski. Hdyž wobraz wjerćiš, so wobrazliwosć pismikow měnja.

Čerwjenosć wjedźe će dosrjedź wokna k na hłowje stejacemu F, kotrež njenapadnje dale do E saha. Smuhi šwižneho I přeńdu do čorneho a dótkaja so fijałkojteho susoda. Srjedźišćo je křižowanišćo fragmenta. Wabi do rozwólneho zetkanja myslow a začućow. Samozwuki jako wukřiki. Te su pola kóždeho hinak. Je wotwisne, zwotkel přińdźeš a dokal dźeš. Čim dlěje hladam, ćim bóle so do wobrysow sobuzwukow zanurjam. Wone tworja sćinojte poćahi ze samozwukami.

Galerija

Gelesen 1209 mal Letzte Änderung am wutora, 01 měrca 2022 07:07