Cejdejka wopřija 27 kěrlušow a pěsnjow w delnjoserbskej rěči. Koncepciju, zestajenje kaž tež redakciju přewza Marja Elikowska-Winklerowa.

Wona spisa tež předsłowo w přiručce a Werner Měškank poda krótki zarys stawiznow delnjoserbskeje rěče a wo cyrkwi w Delnjej Łužicy. Załožba za serbski lud cejdejku, kotraž w lěće 2002 wuńdźe, spěchowaše. Nahrawali su kěrluše za cyłe cyrkwinske lěto. Wosebje wobkedźbowany pak bu adwentny a hodowny čas. Cyłkownje móžeš jenož mało melodijow jako originalnje serbske, z Delnjeje Łužicy pochadźace, wobhladować. Najznaćiši kěrlušer delnjoserbskeho pochada je Jan Krygaŕ (Johann Crüger). Narodźeny w lěće 1598 w Brjazynje blisko Gubina w Braniborskej. Po wopyće šule w swojej ródnej wsy, chodźeše dale na Łaćonsku šulu w Gubinje. Jako šolar, to rěka jako wandrowacy šuler, přebywaše wón mjez druhim w najstaršim měsće Delnjeje Łužicy – w Žarowje. Potom nastaji so wot Wrócławja do Olomouca, hdźež wopyta lutherski křesćan katolskich kolegow, Jezuitow. Ale hakle w swobodnym rajchowym měsće Regensburgu nazhoni Krygaŕ intensiwniše hudźbne kubłanje. Šolarske dróhowanje zakónči so w Köllnje-Berlinje. Dźěłaše krótki čas jako domjacy wučer a rozsudźi so potom za wopyt tamnišeho gymnazija. Na to poda so na studij teologije do Wittenberga. Ze štyriadwaceći lětami dósta wot Berlinskeho magistrata wysoke městno kantora hłowneje cyrkwje swjateho Mikławša a zdobom nawodneho wučerja při gymnaziju Šěreho klóštra. Dobu jeho přewšo spomóžneho 40lětneho skutkowanja charakterizowaše předewšěm Třicećilětna wójna. Tola Jan Krygaŕ sta so, byrnjež měł dwě wobšěrnej zastojnstwje na starosći, z najwažnišim ewangelskim twórcom kěrlušowych melodijow po Martinu Lutheru. Wón zhudźbni nutrne teksty Paula Gerhardta, Johanna Hermanna a Johanna Francka. Najkedźbyhódniša z jeho kěrlušowych zběrkow bu a je dale ›Newes vollkömliches Gesangbuch‹, kiž docpě wjace hač štyrceći nakładow. Na cejdejce je štyri z jeho twórbow zapřijatych. Dalše chorale, pěsnje, nowe duchowne spěwy a kompozicije pochadźeja z poreformaciskeho hač do dźensnišeho časa. Cejdejka je zdobom zběrka Who’s who wosobinow, kotřiž su na kulturnym a cyrkwinskim polu w Delnjej Łužicy dźěłali a zdźěla hač do dźensnišeho skutkuja. Zynkonošak nasta tohorunja z pomocu Serbskeho ludoweho ansambla Budyšin. Tak steja tež mjena hudźbnikow Jana Bulanka, Detlefa Kobjele a Jana Pawoła Nagela w bookleće. Zdobom mjenuja Ulricha Pogodu, Lothara Graapa, Róžu Šenkarjowu, Jutu Kajzerowu, Lubinu Žurowu, Alfreda Měškanka, Eriku Janowu a dalšich. Jim je z cejdejku ›Ak słyńco gorjej stupašo‹ hódny pomnik postajeny.

CHRYSTA MEŠKANKOWA