Muzikaŕ, etnolog a twaŕc móstow serbskeje muzikoweje
tradicije. Portrej.
Macieja Rychłego zmakajom prědny raz wósobinski na tšašnje dešćowatem dnju. Hyšći pśed góźinu jo słyńco smaliło z njebja, a sy mógał dla teje górcoty lěbda wence wuźaržaś – a něnto jo njewjedro. Mokša wót dešća zastupijom do kulturnego centruma ›Zamek‹ w Poznanju a póznajom ned na schódach stojecego Macieja Rychłego. Zamjeniś jogo lěbda móžoš: Mimo swójeje markantneje frizury a carneje brody nosy teke wjeliku drjewjanu šwicałku pśi sebje. Do togo smej jano pisnje koresponděrowałej. Něnto jo na casu, se wósobinski póznaś. Du do jogo směra. Wón mě wita ze šyrokim smjejkotanim. Južo pó někotarych minutach se cujom, ako by se znałej južo wjele lět1.
Njewšedny žywjenjoběg wuměłca
Maciej Rychły jo se naroźił 27. awgusta 1957 a jo wjelebocna wósobina: muzikaŕ, psycholog, kulturny antropolog, komponist a multiinstrumentalist. Wón jo sobuzałožaŕ kwarteta Jorgi, za kótaryž komponěrujo a grajo na tradicionelnych pastyŕskich instrumentach. Wót lěta 1989 do 2004 jo źěłał w Centrumje za źiwadłowe praktiki ›Gardzienice‹.
