K 75. posmjertnym narodninam tworjaceje wuměłče Boženy Naw­ka-Kunysz (1946–2000)

Jubileje su dobra składnosć spominać na wusahowace wosobiny, kotrež njejsu hižo mjez nami. Přez swoje žiwjenske dźěło su zawostajili kedźbyhódne slědy, kiž njeměli so z našeho wědomja pozhubić a so tež młódšim generacijam spřistupnić. K nim słuša bjezdwěla serbsko-pólska tworjaca wuměłča Božena Nawka-Kunysz.

Biografiske

Božena Nawkec narodźi so 20. junija 1946 w Radworju jako prěnje dźěćo Antona Nawki (1913–1998) a jeho mandźelskeje Heleny Nawcyneje (1917–2010) rodźeneje Juraszek. Jeje mać běše po pochadźe Pólka. Staršej běštaj so srjedź 1930tych lět w Berlinje zeznałoj, hdźež studowaše Anton Nawka wot 1933 žurnalizm, stawizny a ekonomiju. Prěnje tři lěta swojeho žiwjenja wotrosće Božena w Poznanju, dokal běše so młoda swójba dalšeho studija nana dla mjez 1946 a 1949 přesydliła. W tutym času přidružichu so swójbje dalšej dźěsći Milena (1947–2008) a Tomasz (*1949). Někotre lěta pozdźišo narodźi so hišće syn Stefan (*1953). Po nawróće do Łužicy a zasydlenju w Budyšinje, hdźež skutkowaše Anton Nawka spočatnje jako wučer na Serbskej wyšej šuli a jako docent na Serbskim wučerskim wustawje – prjedy hač so politiskich přičin dla z wučerskeje słužby njewuwjaza –, nastupi Božena Nawka-Kunysz šulske wukubłanje na serbskich kubłanišćach. Hižo za šulski čas horješe so za wuměłstwo, molowaše a skicěrowaše, hdźežkuli bě jej to móžno, a wopytowaše wšelake molerske kružki. Hižo zahe pokazowaše so jeje wulka nadarjenosć. W pozdźišim interviewje naspomni, zo je hižo srjedź šulskeje wučby husto na swoje zešiwki rysowała¹. Jeje nachilnosć k tworjacemu wuměłstwu njezadźiwa, wšako skićeše jej jeje staršiski dom wonu muzisku atmosferu, kotraž polěkowaše wuwiću jeje talenta a pozbudźowaše Boženu Nawka-Kunysz tež powołansce do tutoho směra kročić. Wobaj, nan a mać, staj w swojim wólnym času přewšo rady rysowałoj. Hižo jeje mać je so z myslu nosyła so z wuměłču stać, štož jej pak wšelakich přičin dla móžno njebě. W lěće 1965 złoži Božena Nawka-Kunysz maturu na Serbskej rozšěrjenej wyšej šuli w Małym Wjelkowje. Po maturje požada so wona na Lipšćanskej Wysokej šuli za grafiku a knižne wuměłstwo, hdźež chcyše so na polu grafiki, ilustracije a knižneho wuhotowanja wukubłać dać. K tomu pak politiskich přičin dla njedóńdźe. Tak nastupi w samsnym lěće 1965 studij na Krakowskej Akademiji tworjaceho wuměłstwa (Akademia Sztuk Piȩknych im. Jana Matejki w Krakowie). Sta so ze studentku na jeje wotnožce w Katowicach, na kotrejž wuwučowaše so grafika a nałožowana grafika. Wróćo zhladujo praji Božena Nawka-Kunysz: »... mějach zbožo, smědźach so do Pólskeje na studij podać.«² Hižo přez staršiski dom zezna so wona z aktualnej politiskej a kulturnej situaciju w susodnym kraju, tak tež přez pólske časopisy, kaž běchu to »Panorama« a »Przekrój« (Přehlad).³ Wone běchu swojim čitarjam kaž wokno přez železny zawěšk do zapadneho swěta a wozjewichu přinoški wo načasnych wuměłcach a wuměłskich prudach na zapadźe, wo čimž so w tehdomnišej NDR lědma něšto wozjewješe. Prawdźepodobnje je so přiwzaće młodeje Serbowki na ASP z pomocu přećela Serbow, spisowaćela, publicista, literarneho wědomostnika a wuběrneho znajerja němskeje a serbskeje literatury Wilhelma Szewczyka (1916–1991) poradźiło. Szcewczyk haješe wuske zwiski k serbskim spisowaćelam a publicistam a přebywaše často tež w duchownje liberalnym a wuměłstwu přichilenym Nawkec domje w Budyšinje. Nimo toho měješe Szewczyk jako čłon Pólskeje zjednoćeneje dźěłaćerskeje strony PZPR a zapósłanc sejma Ludoweje republiki Pólskeje wotpowědny politiski wliw. Na Katowickim kubłanišću absolwowaše Božena Nawka-Kunysz najprjedy wukubłanje w zakładnym studiju w molerstwje, grafice, w rysowanju a w pismje kaž tež na polu rězbarstwa. W běhu studija specializowaše so na swobodnu a nałožowanu grafiku. Jeje wučerjej běštaj tu prof. Andrzej Pietsch (1932–2010) na polu grafiki a litografije a prof. Gerard Labus (1934–1988) we wobłuku nałožowaneje grafiki. Wobaj běštaj tohorunja absolwentaj Krakowskeje ASP. Wosebje twórby Andrzeja Pietscha, kotryž wěnowaše so primarnje raděrowance a křidowemu ćišćej, zawostajichu widźomny stilistiski wliw na tworjenje Boženy Nawka-Kunysz. Předewšěm pak wotbłyšćuja so w jeje pozdźišim tworjenju elementy rukopisa Jaceka Gaja (1938–2021), wuznamneho Krakowskeho ilustratora a grafikarja, kotryž nawjedowaše na kubłanišću tehdom dźěłarnju za rysowanje. Diplom złoži Božena Nawka-Kunysz 1972 na polu swobodneje grafiki z rjadom litografijow. We wobłuku nałožowaneje grafiki je za swoje zakónčace dźěło kompletnu seriju produktow za kosmetisku firmu wuwiła. Mjeztym bě so 1971 na architekta Janusza Kunysza (*1942) wudała a jimaj narodźi so jeju syn Marek (*1971). Wotnětka bydleše ze swójbu w Katowicach, hdźež skićachu so wuměłči mnoho kulturnych móžnosćow we wokolinje ideologisce a kulturnopolitisce wotewrjenišeje atmosfery hač znaješe to ze swojeje domizny kaž tež kontakty do awantgardistisce zmysleneje wuměłskeje sceny Katowic a Krakowa. K swětowotewrjenosći a k zaznaću načasneho wuměłstwa přinošowachu bjezdwěla tež Mjezynarodne bienale grafiki – z lěta 1992 wuhotowane jako trienale –, kotrež so wot 1966 w Krakowje organizowachu. Tam wustajowachu wusahowacy grafikarjo z cyłeho swěta. Móžnosće njewobmjezowaneho pućowanja poboku swojeho mandźelskeho do njesocialistiskich krajow kaž do Italskeje, Šwicarskeje, Rakuskeje, Francoskeje abo do Zapadneho Berlina wužiwaštaj mandźelskaj zaměrnje za zeznaće muzejow a galerijow kaž tež swětoweho kulturneho herbstwa.