Hižo tójšto lět slědźi Trudla Malinkowa za serbskimi pomnikami, je dokumentuje a so w pomnikowym wuběrku Maćicy Serbskeje wo jich zdźerženje stara. Rozmołwa z wědomostnicu wo swědkach serbskosće, pomnikoškiće a jeje nowej publikaciji »Sorbische Denkmale. Handbuch sorbischer Gedenk- und Erinnerungsstätten«.

Mjeztym zaběraće so hižo mnoho lět ze serbskimi pomnikami a docyła z materielnymi serbskimi powostankami. Zwotkel přińdźe Waš zajim za tematiku?

Za tajke swědki serbskosće so hižo z młodych lět zajimuju. Běchmy jako swójba wjele po Łužicy po puću, a to w Serbach runje tak kaž zwonka nich. Hdźežkuli to tež bě, přeco mje při tym wosebje zajimowaše, što w jednotliwej kónčinje serbskeho nadeńdu. Serbskeho cila dla druhdy samo naš dowol planowachmy. Hižo 1985 přewjedźech pod třěchu serbskeje superintendentury naprašowanje po ewangelskich wosadach dwurěčneje Hornjeje Łužicy wo serbskim cyrkwinskim žiwjenju. Wažny dypk při tym bě prašenje za materielnymi swědkami serbskeje zašłosće, kaž napisami w cyrkwjach, na kěrchowach atd. W 1990tych lětach prócowachmy so we wobłuku Maćicy Serbskeje wo jednotliwe serbske pomniki a wo to, zo bychu so swědki serbskeje kultury a žiwjenskeho wašnja systematisce inwentarizowali. Wuslědk tutych prócowanjow bě w lěće 2000 zahajenje slědźerskeho projekta »Inwentar serbskich kulturnych pomnikow«, na kotrymž smědźach potom w podźělnym přistajenju a husto tež z hinašimi nadawkami zaběrana hač do 2020 dźěłać.