Diese Seite drucken

Serbscy chowancy Krajno- stawskeho wučerskeho seminara w Budyšinje (1817–1837) (III)

artikel pógódnośiś
(0 )
 Zapis wo Handriju Wujancu w matrikli Krajnostawskeho wučerskeho seminara w Budyšinje   Foto: Archiwny zwjazk Budyšin, Statny filialny archiw Zapis wo Handriju Wujancu w matrikli Krajnostawskeho wučerskeho seminara w Budyšinje Foto: Archiwny zwjazk Budyšin, Statny filialny archiw

Narodowc abo wotrodźenc? Handrij Wujanc

 

Běše to lěćny dźeń lěta 1825. Zaso jónu sedźeše šulski radźićel Gottlob Leberecht Schulze we wozu, zo by w serbskej wjesnej šuli rewiziju přewjedł. Tónkróć rěkaše jeho cil Ketlicy. Wot 1800 wuwučowaše tam Johann Friedrich Wjacka (Wetzke), kiž bě do toho Gedikowy priwatny seminar při Budyskim gymnaziju wopytował a so tuž derje na wučerske powołanje přihotować móhł. Wučer Wjacka podawaše wučbu serbsce a wučeše dźěći z pomocu maćerneje rěče tež němčinu. Radźićel Schulze so wjeseleše, zo móžeše so z dźěćimi němsce rozmołwjeć a sudźeše: »In sehr wenigen wendischen Schulen fand ich einen Mann von gleichen Lehrgaben und von gleicher Genauigkeit und Freundlichkeit im Vortragen der Lehren des Christentums.«1

Zawěsće předstaji wučer Wjacka šulskemu radźićelej swojeho syna Hermana Awgusta jako wobdarjeneho šulerja. A potom běše tam hišće jedyn překlepanc, mjenujcy runje tak stary Handrij Wujanc (Andreas Wujanz). 29. apryla 1814 bě so jako syn chěžkarja Jana Wujanca (Johann Wujanz) w Ketlicach narodźił2, pochadźeše potajkim z bědnych poměrow. Hač smědźeše tež wón na prašenja radźićela wotmołwjeć?

Galerija

  • dalši wobraz (1): dalši wobraz (1)
  • dalši wobrazowy tekst (1):
  • dalši wobraz (2): dalši wobraz (2)
  • dalši wobraz (3): dalši wobraz (3)
  • dalši wobrazowy tekst (3):
  • strDocId: 9a551772 afe3 42c3 b88a 073d028049ba
  • kId:
  • dalše nadpismo:
  • Sonderformat: Standard
Gelesen 760 mal Letzte Änderung am stwórtk, 01 september 2022 07:53